Rabusiem być...

Pamiętacie jak pisałam o domku, który chcieliśmy kupić za grosze? ;)
W odpowiedzi dostaliśmy, że domek będzie zburzony, a ziemia na sprzedaż, za jakieś 2mln kr. Wyglądał tak:

Może nic szczególnego, ale pomalować go np. na biało z niebieskimi okiennicami, ramami okien i drzwiami wejściowymi - tak jakoś mi się marzy :) - zrobić "jakoś" zagospodarowanie terenu i byłoby FAJNIE. Widoki z okien, które rozciągają się w lewą stronę od budynku - niebiańskie:

W środku duży salon z kominkiem (o tak tak!!! :)

Pomalować deski na biało - tzn. rozbielić jak witrynkę ;) Dobra koniec marzeń! I to nie jest tak, że mamy tu nagle lato ;) zdjęcia są bodajże z czerwca. Domek był zabity dechami, ale ciekawscy poodrywali co nieco  i "można było"  wejść do środka, co też uczyniliśmy. Było tam trochę śmieci jak widać na zdjęciu powyżej, trochę mebli, poniszczone wszystko. Wróciliśmy z pustymi rękami, i mieliśmy po coś wrócić, ale nie udało nam się w sierpniu - przed wyjazdem do Polski. Za to teraz - tak. Tak wygląda zdjęcie robione w czwartek - wieczorem:

Domek zniknął z powierzchni ziemi... Na szczęście udało nam się odwiedzić go, nim kompletnie zniknął. Niestety z wrażenia zapomniałam aparatu i nie pokażę Wam zdjęć jak wyglądał, gdy go "rozbierano": połowa domku, porozrzucane jakieś rzeczy... koparka, dwa kontenery. Obok stała jeszcze cała komórka, do której wcześniej nie wchodziłam... a tam SAME SKARBY :) Była gdzieś 21.00, siarczysty mróz i pełnia - dzięki niej było widno - bo też śnieg dookoła. Skoro miało to wszystko iść na śmieci, zostać przez jakąś koparę zniszczone - przygarnęłam sobie te rzeczy ;) bez żadnych skrupułów :P Dla zwykłego śmiertelnika to śmieci, które może i by trafiły do mojej klamociarni i tam musiałabym zapłacić za nie "trochę":

A wcześniej tam robiłam zakupy i nabyłam ramę okienną - inną niż na zdjęciu, większą -  i wspomnianą dechę o której wkrótce na blogu :) Straszliwie marzył mi się stary zagłówek! i proszę marzenia się spełniają! :))) - na razie szoruję go mleczkiem. Na ramę okienną też od dawna choruję - dlatego też kupiłam :/ ale obie się przydadzą :)

Nie ma to jak mój Tato - i założę się, że jak też wiele osób, które tu zaglądają od niedawna i "nie kumają czaczy" i terminu "wrażliwa inaczej" ;) - popukają się po głowie i stwierdzą: Wariatka :) - zachwyca się śmieciami :))) Mój Tato, który specjalnie nie zna moich upodobań, po zobaczeniu dechy, czyli starych drewnianych drzwi, spytał: "I wy jeszcze za to zapłaciliście???!!! O.o za ten "chlewik"???" (Wypraszam sobie :P) niestety Tato zaczął tak nazywać mój pokój :( ja już tu nie napiszę kto ma u siebie chlewik... Nie mógł się nadziwić, że coś takiego może się podobać... Rama okienna wyglądałaby "jakoś" wg. niego - jakbym ją pomalowała... A mi się ona podoba właśnie taka odrapana! :P Także nie mam łatwo... nie wiem czy komentarze do mych dziwnych upodobań powinnam przemilczeć? czy też się bronić... tylko nie wiem po co ;)

Wszystkich skarbów nie pokazałam. Jak się urządzę to będą się na pewno przewijać na zdjęciach :) Urzekł mnie ten stalowy klosz, który widzicie na powyższym zdjęciu, i na pierwszym jego cudowny uchwyt!!! :) Jak myślicie - do czego służył? może trzymano pod nim chleb? Bo tylko to przychodzi mi do głowy. Nie wiem jeszcze do czego go wykorzystać, macie jakieś pomysły?
 

Jak domek stał już bez dachu, to na podłodze, wśród różnych śmieci, były porozrzucane stare nuty. Porozrywane, błyszczały się jak brokat od mrozu. Ile dało się to wyzbierałam. Trafiły mi się prawdziwe perełki!!! bo z 1890 i 1891 - też rozerwane, po jednym utworze...

Stare, kilku stronicowe gazety z 1904 r.

Zabrałam także gazety dla pań z 1955 r. Myślę, że w domku mieszkał kiedyś architekt, bo było też trochę z 1922 r.  rzutów, przekrojów - wykreślanych ręcznie, porozrzucanych tu i tam... niestety nie zdążyłam ich zabrać :(

Także - rabusiem być czasem można i ocalić od zapomnienia, to co już dawno zapomniane...
Pozdrawiam :) - nie marudźcie! ja mam minus10-12'C za oknem ;)
Dagmara