O kościele

Witajcie :)
Doszły mnie słuchy, że w Polsce dalej upały :/ współczuję - ja nie lubię. Ale znowóż jak jest za zimno o tej porze, też nie dobrze :/ Wczoraj było u nas 9'C !!! Mozecie sobie wyobrazić - zimno! Przed wyjazdem, jak rozmawiałam z Mężem, to mówił: "Zabierz ze sobą kurtkę!" Pot się ze mnie leje z gorąca, a Mąz mi o kurtce gada... No zabrałam z nadzieją, ze jednak mi nie będzie potrzebna. Zdecydowanie za mało zabrałam ubrań na takie temperatury :( miałam nadzieję, ze przyjdzie tu choć trochę ciepła z Polski ;) Niestety. O lecie w Norwegii mówi się: "Lipiec to jeszcze nie lato, a w sierpniu jest już po" haha, bardzo śmieszne... To ja na prawdę nie wiem, czy tu tak różowo będzie na dłuższą metę :P

Ale ja nie o tym miałam, skoro blog o życiu w Norwegii (o mym życiu w NO) to Wam napisze kilkę przemysleń na temat kościoła. To jest już mój 5 wyjazd do tego kraju. Wcześniej mój Mąż z tatą mieszkali troszkę dalej od Trondheim, w Oppdal. Małe sliczne miasteczko turystyczne. My jak to w niedzielę bywa, aby "dzień święty świecić" wybieraliśmy się do kościoła, no ale ichnego, bo naszego w pobliżu nie było. U nich jest protestantyzm. W ten sposób można poznać także ich kulturę.

Do kościoła co niedzielę nie chodzą raczej - tylko jak to u nas przeważnie bywa - od świeta (czytaj ślub, chrzciny...) Tylko u nas na Mszy w nd kościół jest raczej pełen, u nich siedzi tylko garsteczka osób. Na wstępie, po wejściu do kościoła pewna pani daje każdemu śpiewniki. Na tablicy przy ołtarzu już są wypisane nr stron z których to będą śpiewane pieśni. Msza taka trwa do około 2h, co mi się raczej nie podobało :P zwłaszcza, ze nic nie rozumiałam! ;) Komunia św. nie jest co tydzień, ale jak jest to pod dwiema postaciami. Co mi się podobało? Traktowanie dzieci, i to bardzo :) Dzieci jak dzieci, wiadomo - nudzą się, a przez dwie godziny? to już wogóle ;) Dlatego jak takowe się pojawią na Mszy, pani która rozdaje śpiewniki, dzieciom daje kolorowanki - odbite na ksero, na drewnianej deseczce i do tego kredki, tematyka kolorowanki zwiazana z czytaniem na Mszy :) Dziecko ma zajęcie i jest spokój :) Jeszcze w innym kościele (nie pamiętam jaki to był odłam :P) Dzieci miały specjalną salkę, gdzie mogły podczas kazania, iść się pobawić :) Tylko tu Msza trwała ze trzy godziny :( a ja umierałam z nudów :/ Potem, po kościele ludzie schodzili się do salki na kawę, ciacho i pogaduchy :) również fajna sprawa.

Co mi się jeszcze podobało, to Chrzest św. Norwegowie chrzczący dziecko zakładają na siebie ludowe stroje (nie jest to koniecznością ofkors). A dziecko ma długą biała szatę - dzierganą pewnie przez kogoś z rodziny ;) Ślicznie to wygląda! :) W zależności od tego czy chłopiec czy dziewczynka, "sukieneczka" ma różową, bądź niebieską wstawkę - tasiemkę. Chrzest sam podobny jak i u nas. Tylko sam gest wykonywany przez pastora - widoczny na zdjęciach - baaaaaaaaaardzo mi się podoba :) Pastor po ochrzczeniu, bierze dziecko w ręce, obraca w stronę ludzi, unosi do góry (tak aby każdy zobaczył ;) i mówi: "O to nowy chrześcijanin! Ma na imię... Powitajmy go w naszym gronie brawami", niby tak nie wiele, ale jednak jakie to robi wrazenie! Jest to takie szczególne i bardzo miłe. Tego mogli by się nauczyć nasi księża :P bo chrzciny u nas kompletnie mi się nie podobają. Sama jestem chrzestną i same chrzciny raczej źle wspominam :/ takie nijakie były :(

Teraz, od roku w Trondheim są organizowane Msze Św dla Polaków, co niedzielę :) Po polsku i przez księdza Polaka odprawiane, jeszcze do niedawna były co miesiąc. Także, nie jest źle ;)

Pozdrawiam z zimnej, deszczowej Norwegii 

Dagmara :)