Patery, tort i dynia...

Ostatnio wzdychałam sobie do ładnych pater, takich porcelanowych i w pastelowych kolorach, ale jak zobaczyłam w jednym sklepie cenę to przestałam wzdychać ;)

Na szczęście któregoś dnia jak byłam we Fretexie (taki sklep z klamociami i ubraniami z drugiej ręki) to w moje łapki wpadła mała drewniana patera, z piękną falbanką za całe 25kr! A innego dnia, okazało się, że w mojej miejscowości, w szkole, robiono loppemarket gdzie przy wejściu były reklamówki - 3 rodzaje wielkości i każda miała swoją cenę - chyba 150kr, 200kr i 250kr - można było sobie wybrać wielkość i szło się z tą reklamówką po sali, gdzie na stołach były poukładane rzeczy już nikomu nie potrzebne, które to właśnie ludzie oddają na owe loppemarkety. Ową reklamówkę zapełnia się czym się chce i ile do niej wlezie i płacimy tylko za jej wielkość - nie za zawartość ;) A zawsze się znajdzie w takich rzeczach coś dla siebie :>

{I już mi się nasuwa pytanie - czemu w Polsce tak się nie robi? :///}

I tak oto do naszej reklamówki trafiła między innymi - duża drewniana patera:

Wystarczyło trochę rozbielonej turkusowej farby i mam swoje ładne paterki ^^ i w dodatku szklane klosze idealnie do nich pasują :D

I trochę z innej beczki teraz. Jak byliśmy w Polsce, to dostałam od znajomych turkusowe różyczki z masy cukrowej do ozdabiania tortu, im miały się już nie przydać, więc dostałam z przykazaniem pokazania na blogu jak je wykorzystałam :P

Więc jakiś spory czas temu obchodziliśmy z Mężem naszą okrągłą rocznicę, więc postanowiłam zrobić mu niespodziankę i zrobiłam właśnie tort:

Chciałam też sprawdzić, czy da radę zrobić końcówką fale na masie z bitej śmietany i żelatyny :) bo jak robiłam tort na chrzciny Anielki o tu o - klik, to w przepisie była mowa, że musi to być masa maślana by fale wyszły, przekonałam się, że nie :) niestety za mało śmietany kupiłam i nie starczyło mi na ozdobienie góry tortu - listków dookoła róż...

Ale co tam, tort wyszedł smaczny - cytrynowy :)

No iiiiii DYNIA! Ostatnio była u mnie Mama i zobaczyła, że kupiłam dynię, mówię, że chcę dać Anielce do zjedzenia :) Dynię??? O.o - na co moja Mama ;)

Jednak jest w nas stereotyp, że z dyni to najlepsze są pestki a reszta to czasem lądowała do zupy mlecznej na zacierkach - i taką zupę pamiętam, jak robiła moja Babcia świętej pamięci. Nawet mi smakowała :P

Ale człowiek też się wiele może dowiedzieć ze świata blogowego, np to, że dynia wybornie smakuje upieczona! :) Święte słowa!!! :) Rok temu Bea powaliła mnie wpisem dyniowym - klik i teraz jak do niego zajrzałam, to okazało się, że moja dynia nazywa się HOKKAIDO i ma smak orzechowy :) i że nawet nie trzeba jej skórki obierać! Po upieczeniu (skropiona oliwą i posypana solą) okazała się przepyszna!!! i faktycznie o smaku orzechowym :) zajadała się nią Anielka (wersja bez oliwy i soli) i nawet mojemu mężowi smakowała :D

Następnym razem chcę spróbować wersję pieczonej dyni z miodem i cynamonem (jaką widziałam w przepisie  "Lawendowego Domu") musi być pyszna! :)

A tą upieczoną, wykorzystałam też do zupy warzywnej:

P.S. Miło mi, że ścianka tylu osobom się spodobała! dziękuję za każdy Wasz komentarz, który zawsze napędza mnie, by dalej coś zmieniać :) (Aktualnie lifting przechodzi kuchnia - w końcu! ;)

Pozdrawiam!
Dagmara :)