W stronę bieguna północnego

Czyli relacja z biwaku :)

W piątek po 17.00 wyjechaliśmy z Vikhammer ( miejsca zamieszkania, w wolnym tłumaczeniu z "Zatoki młoteczkowej" O.o jeśli chodzi o nazwy miejscowości, to można Norwegom pogratulować pomysłowości. Wiele z nich ma w sobie słowo "hammer" - młoteczek, także mamy tu "Mały młoteczek", "Psi młoteczek" itp... nie bardzo kumam, ale co tam ;)

Pogoda psia była faktycznie, tzw "pod psem". Jak zaczęło lać, tak sobie padało do rana z mini przerwami :(

A my wybraliśmy się pod namiot. I muszę przyznać, że to mój pierwszy raz! :) Tak jakoś w moim życiu się złożyło, że pod namiotem nigdy nie spałam :( A natchnęła mnie Elisse :* jak pokazywała swoje pamiętniki z podróży, już spory czas temu. Wystarczyło jedno moje hasło, do Męża: "Może tak pod namiot? zwiedzimy dalsze zakątki Norwegii?" (Bo spać w hotelu... nie muszę pisać, że za drogo? ;) a Mąż od razu podłapał temat, bo taki wypad marzył mu się od dawna. Ja - typowy mieszczuch ;) byle pająk i dreszcze :/ no ale, w końcu raz się żyje :) 

Jeszcze w Polsce kupiliśmy namiot, śpiwory itp. D. miał radochę, podczas dokupowania różnych przydasi biwakowych już tu w Norwegii :) Pokazywał mi jakąś siekierkę "w razie czego, jakby miało nas jakieś zwierzę zaatakować" - mówił. "Tak, Kochanie tak, jakie zwierzę, się pytam?" - żartowniś! bardzo motywujące to było. Ja tu myślę o noclegu nad wodą, a ten mi tu mówi o środku lasu - never!

Także zatrzymaliśmy się nad wodą, nie było to najpiękniejsze miejsce, ale wybijała 22.30 i wypadałoby się juz zatrzymać.

W sumie to moze i dobrze, że lało całą noc ;) Na szczęście namiot spisał się na medal :) nie zmokliśmy nic a nic :) a to, że lało oznaczało, że nie słyszałam żadnych szmerów, tylko szumiącą wodę dodatkowo i jadące od czasu do czasu samochody, bo niedaleko jezdni to też było.

Ranek powitał nas bez deszczu, ale pochmurnie. Jak pierwsza noc pod namiotem? nawet nawet :) ze trzy razy się budziłam i sprawdzałam czy jeszcze nie pływam w wodzie ;) Po śniadanku, jak już wsiedliśmy do samochodu ruszając dalej w trasę, znowu zaczęło padać :/ 

Niedaleko naszego noclegu, okazało się, że zaczyna się już północna Norwegia, witająca wielka bramą wjazdową :)

Dla nie wtajemniczonych mapka - gdzieśmy byli:

A tu jeszcze taka ciekawostka poniżej. Obok bramy był postój dla campingów, z tego co zrozumiałam. Za zatrzymanie się i nocleg w tym miejscu trzeba było zapłacić. Należało odpowiednią kwotę pieniedzy włożyć do koperty i do woreczka, wiszącego na tablicy (koszulka foliowa). Coś takiego w Norwegii jest rzeczą normalną, często gdzieś trzeba płacić w ten sposób. Np w Oppdal jeździliśmy po wiejskie jajka, nikt ich nie sprzedawał, tylko koło kurnika znajdowała się komórka z jajkami na wytłaczankach, obok cena, koperty i otworek, do którego należało wrzucić kopertę z kasiorką i danymi kupującego, ile jajek wziął itp :) - w PL - takie coś jest nie do pomyślenia! Jajek dawno by juz nie było i pieniędzy również...

Następnie dojechaliśmy do Mosjoen. Miasteczka, gdzie znajduje się wiele starych, bardzo urokliwych domeczków.

Tutaj mojego D. ogarnęło małe rozgoryczenie i niechęć do nauki norweskiego. Niestety w Norwegii co kawałek mówią innym dialektem :( sam jezyk norweski można podzielić na książkowy i mówiony. Niby ksiażkowego wszyscy się uczą, ale nie wszyscy znają (np. starsi Norwegowie) bo on od niedawna wszedł do szkół. To jest naprawdę przykre. I to nie jest tak, że my nie mozemy ich zrozumieć, oni siebie na wzajem nie rozumieją! my jak pojedziemy w góry, to prawdziwego górala jakoś zrozumiemy, a oni tutaj ludzi z innego regionu juz nie bardzo :/ mój Mąż pytał się o coś w sklepie, to wytrzeszczali gały i najchętniej przeszliby na angielski O.o

Po drodze na biegun północny mijaliśmy przepiękne widoki, ale przez to, że było pochmurnie, zdjecia robione z samochodu wyszły lichawo :(

I dotarliśmy na miejsce:)

Oto przed Wami biegun północny:

Specjalnie mnie nie zachwycił :/ W tym miejscu zaczyna się koło podbiegunowe. Nie ma tu żadnej miejscowości. Tylko ktoś robi sobie w tym miejscu interes. Wybudowano cuś, gdzie znajduje się restauracja i sklep z pamiątkami rzecz jasna :) no i duży parking. W sklepie z pamiątkami oczywiście sprzedawano wszelkie przedmioty na których dało się nadrukować "arctic circle" z globusem z zaznaczeniem koła podbiegunowego. Obok budyneczku, piękne widoczki i miejsce, które może kojarzyć się z "Blair witch project" ;) Nie wiem w ilu krajach jest taki zwyczaj, bynajmniej tu jest, ze turysci zdobywający jakąś górę, miejsce (nie koniecznie pieszo) zabierają ze sobą kamień i w tym miejscu układają takie "kopce". Na jednym kamieniu była nawet tabliczka z imionami i nazwiskami jakiegoś państwa z Niemiec, i data 1990r. bodajze ;)

Na koniec jeszcze pamiątkowe zdjęcie, pt:

" Kochanie, ta pani chyba weszła w kadr"

No i droga powrotna do domu, jak widać kawałek mieliśmy do Trondheim

Ja na te miejsce mam inny pomysł. Skoro na mapie pokazuje się koło podbiegunowe np niebieską przerywaną linią to czy tutaj nie można było co jakiś czas umieścić takiej przeskalowanej przerywanej linii, zrobionej z jakiegoś tworzywa, o niebieskim kolorze? Po jednej i po drugiej stronie jezdni. Juz z dala, z samochodu było by widać gdzie ta linia przebiega, a oni w miejscu przebiegu poumieszczali druciane globusiki co jakiś czas, których na pierwszy rzut oka nie widać. Nie podobało mi się :/ Ale na kole byłam :D :P

Innym razem, może wybierzemy się dalej na północ, ale to na więcej dni i z chęcią z jakimiś znajomymi.

Drugi nocleg z soboty na niedzielę był w o wiele piękniejszym miejscu. Była 00.30 jak rozkładaliśmy namiot, i zapadał zmrok. Szczerze powiedziawszy ciężko tak znaleźć takie miejsce, gdzie "Mąż nocą nie musiałby z siekierką na zwierzę wyskakiwać w środku nocy" ;)

Wjechaliśmy chyba na teren prywatny. Na szczęście w domku nikogo nie było, baa nawet domek był otwarty. My rozbiliśmy się obok. Ślicznie tam było. Dalej od ulicy, obok strumyczek płynął. Z rana obudziło nas słoneczko, skrzeczące mewy. D. zrobił śniadanko :)

I ruszyliśmy dalej, jadąc już bocznymi drogami, gdzie podziwialiśmy piękne widoczki :)

Fjordy:

Być w Norwegii i łosia nie widzieć? pierwszy raz widziałam :)

Nie tylko na znaku ;)

O proszę jeszcze z profilu:

Postój na grilla w równie urokliwym miejscu... prywatnym...

Też właścicieli nie było, a po drodze nie mijaliśmy żadnych specjalnych postojów, więc zaryzykowaliśmy zjeżdżając w boczną dróżkę. Domek nad wodą. Skałki.

Ja warzywka, D. mięsko.

I to tyle opowieści, aaa do domu dobilśmy o 2.00 w nocy.

Nie wiem, czy ktoś przeczytał całość? bo obawiam się, ze mogłam zanudzić :/

Chciałam tylko powiedzieć, ze miło mi, ze zaglądają tu osoby, które również mieszkają w Norwegii, że tyle tu nowych osób zagląda, zostawiacie miłe słowa :* Chciałabym również i Was poodwiedzać, tylko teraz nie bardzo mogę i nawet na mejle poodpisywać :/ Mam tu internet od 17.00 do 8.00 rano, w dzień niet :((((((( będziemy to musieli zmienić, ale nie wiem kiedy. Czasem wstaję z Mężem o 6.00 rano i na te 2h wchodzę na neta, ale jest to raczej dla mnie "duży wysiłek" ;) Takze wybaczcie mi plz! bo czasem zdążę napisać post, wejść na 2 inne blogi i finito mego czasu... ale postaram sie jak tylko będę mogła. :)

P.S. Następnym razem będzie o łupach klamociarnianych ;)

Pozdrawiam,

Dagmara :)